Bu pandemi (küresel salgın) bizlere bazı acı gerçekleri,  en önemlisi cehaletimizi yüzümüze tokat gibi çarpacak.
Küresel olarak yaşanılan bir krizin, bireysel olarak nasıl algılanamadığını  ya da yanlış algılanabileceğini acımasızca gösteriyor.

65 yaş üstüne kendi sağlıkları için sokağa çıkma yasağı getirildi; önemsemedi.
Peki onlar önemsemedi de biz ne yaptık; risk yaratan bizken sanki bu salgının kaynağı 65 yaş üstüymüşçesine davrandık.
Korumamız gerekirken 'korkutmayı', kollamamız gerekirken 'kolonyalamayı'! becerebildik.
Yeni nesile güvenelim dedik ama daha evde tutmayı beceremedik, 20 yaş sınırını öğretemedik.
Günlerdir haftalardır sokağa çıkmak yasak olsun istedik.
Belki bu şekilde bazı şeylerin önüne geçeriz diye ümit ettik ama gördük ki..
Ne bu ilan etmeyi nede ne yapacağımızı bilemedik. 

İki saat kala ilan edip, iki günde elde edeceğimizi kazanımı iki dakika içinde mahvettik.
Bir aydır aralıksız çalışan sağlıklı çalışanlarının emeklerini yok ettik.
Bir aydır kepenk kaldıramayanın ümidini yok ettik.
Kısacası bir çuval inciri çook ettik.     

Sanırım ülke olarak  bu COVİD-19 belasından kurtulduktan sonra diğer salgınımızın tedavisine başlamalıyız  'CEHALET'