Televizyondaki haberler korku filmlerini aratmaz hale geldi.
Çocuğunu ve karısını öldüren baba…
Hacca gitmek için biriktirilen  parayı dolandıranlar…
Yaşlılara  yardım yapacağız diye kandırıp,   kefen parasını bile çalabilen insanlar.,,,,
Kanser  ilaçlarını, hasta insanların  oksijen tüpünü   çalanlar….
Engelli  bir genç kızın  yardım paralarıyla   biriktirdiği  asansör parasını,  asansör yapacağız diye  alıp  ortadan kaybolanlar,,,
Sokaktaki  hayvanları  kuyruğundan   ipe  asanlar, işkence yapıp sonrada  iyi bir halt etmiş gibi  resim çektirip internete   atanlar….
Evlenirken kiraladığı gelin arabasına attığı imza ile yüz milyar borçlu gösterilip maaşına haciz kondurulanlar
Sahte kimlik nüfus kâğıdı düzenleyip kullanan alçaklar…
Ölülerin altın dişlerini çalanlar…
Ninesini, dedesini, akrabalarını,  dolandıran   şerefsizler…..
Çocukları   doğurup çöpe atanlar…..
Filanca bankadan arıyoruz diyip te kimlik bilgilerine ulaşmaya çalışan sahtekârlar…
Eskiden insanlar sinirlenince, yaradana sığınıp karşısındakinin gözünün üstüne birkaç yumruk falan sallarlardı. Bıçak falan çekmek nadir görülürdü.
Her geçen gün daha kötü olaylara tanık oluyoruz.
Eziyet işkence zevk verir olmuş  nerdeyse.
İnsanların kimyaları mı değişmiş ne?
Merhamet duyguları köreltilmiş gibiler…
Mevlam beterinden saklasın…
Ne oluyor bizlere…
Ne oluyor sizlere…
Ne oluyor onlara…
Bir gün yitirilen merhamet duygularının geri gelmesi dileğiyle…
             HOŞÇAKALINIZ,   MUTLU KALINIZ

                                                BU İŞLER SIRAYLA  
Bir zamanlar evlerimizin baş tacı yaşlılar huzur evlerinin baş tacı oluvermişler.
Ninelerimiz dedelerimiz sallanan koltuklarında,  sobanın arkasında otururlar, nineler yün örer dedelerde gazete falan okurlardı.
Nereye gittiler diyemeden anne babalar bile evlere sığamaz oldular…
Çocuklar Ali kıran baş kesen gibiler…
Bizler eskiden büyüklerimize karşı gelemez sesimizi   çıkaramazdık asla….
Bir şey yapmak istediğimizde önce annelere,  annelerde babalara danışırdı ve karar verilirdi…
Tecrübelerine,  büyülüklerine saygı duyar izin alırdık…
Nerde o günler, doğur, büyüt, besle,  gelsin karşına doyumsuz çocuklar…
Verdikçe doymayan, aldıkça utanmayan gençler dolmuş ortalık…
Bizler mi   terbiye veremedik onlar mı  anlamak istemiyorlar  anlayabilmiş  değilim.
Küçükken eteklerimizden ayrılmayan bebeler, ebeveyinler yaşlanınca kapılarından sokmayacak duruma gelmişler.
Gençlerimiz ilerde aynı durumu yaşayacaklarının farkında bile değiller.
Oysa ön tekerlek nereye…
Arka tekerlek oraya…
Arada bir   de şapkanızı önünüze  koyupda düşünen bir nesil olmak dileğiyle..
Hoşçakalınız sevgili gençler..
Büyüklerin duası önemlidir…
                                                    Sevgiyle kalınız,   ….