Başlığından da anlaşıldığı üzere, bu yazımda siz değerli okurlara seçemediklerimizden bahsetmek istiyorum. Seçemediğimiz aile bireylerinden anne, baba, amca, dede, anneanne, teyze ve hala gibi bireylerden.  
Beni bu yazıyı yazmaya sürükleyen bir olay yaşadım hafta sonu x bir köye gittim. Gittiğim eve bir kadın ve yanında 2 torunu ile çıkageldi. Güzel yüzlü bir kadın bir babaanne o yanında biri 1 yaşında diğeri 10 yaşında dünyalar güzeli 2 torunu.
Buraya kadar bir sorun yok. Asıl trajedi 10 yaşındaki kız toruna ev halkının şu sorusu ile başladı.
 "Kızım sen annenle görüşüyor musun?" 
Kızın cevabı şu: "2 senedir görüşmüyorum" babam beni onun yanından aldı, çünkü annem evden giderken en son benim 100 TL mi de alıp gitti?”
“Bana çok bağırıyor beni dövüyordu!"
Sonra babaannesi dâhil oldu mevzuya aynen şöyle dedi; “Çok ağzı pis bir kadın bunun anası, birde oğlum bunun bir ayıbını yakaladı attı kapıya görüşmüyor buda onunla.”
Şok üzerine şok yaşadım orada,10 yaşında bir çocuğun annesi hakkında konuşulanlar, etraftan gelen tuhaf sorulara yüzü kızararak vermek zorunda olduğu cevaplar, babaannenin diğer insanların yanında annesi hakkında söyledikleri...
O anda kız bana baktı ,suratı kıpkırmızı olmuştu, çok utandığı yüzünden belliydi.
O anda ona "Senin utanacak hiçbir şeyin yok. Seni bu hale getiren anne babana lanet olsun." demek istedim. 
Ama boğazıma düğümlendi kelimeler.
Bir anda ne diyeceğimi bilemedim.
O kız çocuğunun içinde yaşadığı handikapları ,üzüntüyü gördüm gözlerinde.
Kafasını önüne eğdi, önüne konan yiyecekleri yemeye devam etti. 
Bizlerde o esnada o kötü havayı dağıtmak adına yanında 1 yaşındaki kuzeni ile ilgilenmeye başladık. 
Ama o güzel kızda bir kere deşilmişti yara. 
Sonra çok susadığını söyledi, su almak için alt katın mutfağına indi, o arada ona su vermek üzere olan ev halkından başka biri bir diyaloğa daha şahit oldu.
O güzeller güzeli kız annesinin ona hiçbir şey öğretmediğini ilgilenmediğini yeni annesinin ona ilgilendiğini hiç dövmediğini ve onu sevdiğini anlatmış. 
"Yeni anne" ben bunu duydum ve ben bir kez daha şok hem yeni hem anne.
Kız çocuğu tekrar yanımıza geldiğinde yeni annesinin iyi biri olduğunu anlatmaya başladı.
"Benimle ilgileniyor hiç dövmüyor "dedi. 
"Bana bazı şeyleri öğretiyor.”dedi.
Ama gözlerini görmenizi isterim, o kadar çok şey anlatıyor ki aslında, ne fırtınalardan geçtiğini, ne üzüntüler geçirdiğini, ne kadar karışık bir hayatı olduğunu, yüzüne bakarken anlayabiliyorsunuz.
Bu dünyalar güzeli kızın hak ederi bu mu olmalıydı?
Onu dünyaya getirirken acaba ona mı sordular?
Madem güzel bir hayat veremeyecek bakamayacaksınız, gözünüz başkasının karısında kızında veya kocasında olacak neden bu kızı dünyaya getirdiniz?
Sorarım size ve sizin gibi sorumsuz utanması arlanması olmayan ebeveyinlere, bu çocuğun günahını ömür boyu çekersiniz inşallah.
Hem annesi hem babası evlenmiş, ikisinin de yeni eşlerinden birer tane daha çocukları var.
Eee daha elinizdekini mutlu edemez oraya buraya savururken birde yenilerini yapıp başka hayatları da başka evlatları da yaktınız. 
Ya çocuklar küçükken ayrılır anne babalar ya da büyüsün de bazı şeyleri anlasın diye büyümelerini beklerler ki bu süre daha acıdır, fakat bunu ebeveynler düşünmez onlar son derece bencildir sadece kendi hayatlarını kurtarmaya bakarlar. 
Ama o çocukları dünyaya getirirken çocukların eğer seçme hakları olsaydı eminim ki asla o anne babaları istemezlerdi, kim olsa istemez.
Yapamayın işte çocuğunuzla bir kahvaltı yapamayacak, ona uyurken iki satır kitap okuyamayacaksanız, onların mutlu olması için elinizden geleni yapamayacak türlü bahanelere sığınacaksanız yapmayın bu çocukları.
Evlenmeyin bir başkasıyla yine mutlu olamayacaksınız  çünkü her şeyden önce o evlatların üstünde yüce yaradanın elleri var.
Onun korumasında yaşıyor onlar.
Allah onların intikamını anne babaları bile olsa onlardan alır, ebeveynleri de ömür boyu birbirilerine sorarlar, "Acaba biz ne yaptık da bunları yaşıyoruz?”
İşte bu sorgulamayı yapmaya başladığınızda başlar yüce yaradanın adaleti....
Yüce yaradan hiç kimseye hak etmediği bir hayatı yaşatmaz
Yüce yaradan hiç kimseye çekemeyeceğinden fazla yük vermez, bize düşen başımıza gelen her olayı sebep ve sonuçlarıyla değerlendirmek, sorgulamak "Neden benim başıma bunlar geliyor?" diye hayıflanmak yerine "Ben bir yerde mutlaka bir hata yaptım ve bunu hak ettim." demek gerekiyor.
Herkese mutlu günler..