Türkiye’nin 2018 yılı nüfusu 82 milyon küsur olacağı varsayılıyor.

Bu gün için dünya da etkili silahların başında geliyor nüfus. Petrol, ilaç, su gibi etkili maddelerin başında geliyor. Elbette kendine yeten, üreten ve fikir platformunda etkili olan insan topluluğu... Yoksa: Afrika da açlık-sefalet içinde olan insanların oluşturduğu devletlerin dünya rekabet piyasasında etkisi ne olur?

Olaya ‘Kendine yeten’ açısından bakmak gerekir bence…

Kendine yeten yani ‘Kaliteli yaşam seviyesinde’ olan insanlardan bahsediyoruz.

Bu gün için Türk insanı ya da Türkiye de yaşayan insanlar maalesef kendine yeten cinsinden bir yaşam içinde değil. Bu gün için nüfus açısından bakıldığında, 28 milyon insanın kiracı pozisyonunda olduğunu gösteriyor istatistikler.

Makyajlı enflasyonun yüzde 20.38, asgari ücretin 2 bin 20 lira, açlık sınırının bin 990 lira olduğu bir ortamda; 12 milyon emekliden 4 milyonunun aktif çalıştığı bir ortam da…

Demek ki, 82 milyonu oluşturan ailelerin yarısından çoğu, yoksulluk Sınırının (4 milyon 972 bin lira) para alıyor.

Bu gün içinde bulunduğumuz seçim ortamında en çok düşüneceğimiz rakamlar bunlar olmalı. Bu gün siyasi partilerin aday ve hizmet projelerini tanıtma hazırlıkları olduğu ortamda, yöre ve insanların kaliteli yaşamlarını öne çıkartmamız gerekir.

Artık, babadan kalma politika yapma zamanı çoktan geldi geçti.

Dünya da devletler bile tüm organizelerini çıkar üzerinde yapıyor.

Zonguldaklı seçmen olarak da siyasete yöre ve insanların ortak çıkarları açısından bakılmalıdır.

Zonguldak’ın yıllardır beklediği hizmetler var. Bu hizmetlerin tekrarından öte yerine getirilmesi için parti yetkilileri ve parti adaylarına baskı yapılmalıdır.

Tabela dernekleri, toplumun ihtiyacı olan eksik hizmetleri siyasi partilerle irtibat kurarak ‘Seçim projelerine’ sokturmaya çalışmalıdır.

Tabela dernekleri, siyasi partilerin meclis listelerine yandaş sokup güç gösteresi yapacaklarına, güçlerini listelere aklı başında, hizmet edebilecekleri, Zonguldak’ı taşıyıp temsil edebilecek isimleri tavsiye etmeliler.

Bu güne kadar gördüğümüz odur ki, belediye başkanlarını hizmete yönlendiren en büyük unsur, meclis üyeleridir. Meclis üyelerinin ‘Parmakçı’ olduğu yıllar, şehre hizmet gelmemiştir.

Belediye Meclislerinde birilerinin değil, şehrin insanı olmak zorundadır. Birilerinin adamı, birilerine hizmet edecektir, bu güne kadar olduğu gibi. Birilerinin kaçak binalarını, evlerinin önüne döşenecek parkeleri, birilerinin belediye girecek çocuk-torunlarının takipçisi olmuş ve olacaktır.

Zonguldak’ın, 629 Adımlık Şehir olması ve kalmasının yegane sebebi, parti aday ve meclis listelerinin birilerinin adamlarından oluşmasıdır.

Zonguldak bu gün maalesef, insanların yaşam kalitesi açısından çok gerilerde kaldığı bir şehirdir.

Düşünebiliyor musunuz; bu gün Türkiye de birçok şehir değil, ilçe ve beldenin yol sorunu bitmesine rağmen, Zonguldak’ın yol sorunu devam etmektedir. 40 kilometrelik Zonguldak-Ereğli Karayolu’nun yapım çalışmalarının sürmesi, bu konuda en güzel örnektir.

Çevre kirliliği, trafik sorunu, pahalılık, yaşam kalitesine etki edecek kent meydanı, kent bahçesi, otopark, semt pazarları gibi acil ihtiyaçlar insanların beklentisi olan ihtiyaçların başında geliyor.

Düşünebiliyor musunuz, 160 bin emeklinin bulunduğu şehirde, devlet emeklinin toplu taşıma araçlarından ücretsiz taşınmasını yasallaştırmasına rağmen, toplu taşıma araçları paso parası diye emekliden para alabilmektedir.

Ülke nüfusu her geçen gün artıyor. Ülke nüfusunun yüksek olması stratejik açıdan bakıldığında bir güç… Ancak, nüfusun yüksek olması yanında kendine yeterli olması yani yaşam kalitesi açısından, dünya standartlarını yakalaması gerekir.

Siyasetin insanları etkisi altına aldığı bu ortamda, insanlarda gelecekleri açısından etkili olacak hizmetlerin akışında etkili olacak istekleri ortaya koymak zorundadır.

Siyaset, işte böyle bir şey olmalıdır. Öyle olmadığı için, parti sultaları keyiflerine göre isimleri belirleyip, seçmenlere emrivaki yapma alışkanlığı kazanmıştır.