Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur zaman  içinde...
Hikâyemize başlayalım bizde bir yer  den bugün…
Zonguldak havalisinde geçmişte günümüze kadar değişmeyen şeyler var ki artık  bu hikâye çocukları bile çok rahat uyutur.
Zonguldak’ta ki en büyük sorun olan işsizlik…
Üniversite şehri olmasına rağmen hiçbir şeyin gelişmemesi…
Zonguldak’a gelen öğrenciler ilk olarak deniz kenarı doğası ile çok güzel diyor tabi ki ilk başta! 
Ama aylar geçtikçe o ilk görünüşte ki izlenim ve akılda ki düşünceler yerini başka şeyleri kapsıyor.
Ekonomik açıdan çok pahalı, esnafın öğrenciyi yurt dışından gelen bir turist olarak görmesi ve emlakçıların kira fiyatları dudak uçurtacak cinsten
Peki, hiç düşünüyorlar mı acaba?
Bu gelen bir kişi aslında siz farkında olmadan 100 kişiyi de Zonguldak’a getiriyor
Annesi, Babası, ablası, abisi, kardeşi, amcası, yengesi….  Ve sayamadığımız bir sürü eş dost akraba….
Nasıl anlatıyor acaba bu şehri onlara?
Bu açıdan kimse düşünmüyor tabi ki…
Nede olsa gelecek en fazla 4-5 yıl okur ve gider mantığı ile hareket ediyorlar.
‘Sonunu düşünmeyen kahraman olamaz’ sözü vardır ya ..
Bizim Zonguldak’ın yöneticileri de o şekilde aslında kahraman olmaya hiç niyetleri yok
Şehri ‘Kahraman’ yapmaya da
Asfalt döktük, çöp aldık yolda giderken esnafın halini hatırını sorduk ve sayamadığım bir çok genel şeyler. Tamam oldu işte! Bugünlük kahraman oldum. 
Esnafın halini sordun; alım-satım gücünü sordun mu? 
Asfalt döktün; Ulaşımda ki sıkıntıları çözdün mü?
Çöp aldın; Vergisi ne olacak?
Zonguldak’ın gelişmesi için artık o küçük adımları değil, yere sağlam basarak büyük adımlar atılmalı.
Dışarıdan şehrimize gelen vatandaş hüsrana uğramamalı.
Deniz, doğası, yer üstü  ve yer altı madeniyle  Zonguldak ‘Kahraman’ olmayı hak ediyor.