Hükümet ile Türk-İş arasında 1 Ocak 2017 itibariyle başlayan Toplu İş Sözleşme görüşmeleri önceki gün anlaşma ile sonuçlanmıştı.

Türkiye Taşkömürleri Kurumu’nda çalışan yaklaşık 8 bin maden işçisini de yakından ilgilendiren bu anlaşmaya göre ücretlere birinci yıl; 1 Ocak -30 Haziran dönemini kapsayacak birinci 6 ay için yüzde 7,5, 1 Temmuz 2017- 31 Aralık 2017 ikinci 6 ay için yüzde 5 artış yapılacak. Ancak enflasyon yüzde 5’i geçtiği takdirde aşan kısmın tamamı sonraki dönem ücret zammı oranına ilave edilecektir. 2. Yıl birinci 6 ay için (1 Ocak 2018-30 Haziran 2018) yüzde 3,5 artı enflasyon farkı, 2. Yıl ikinci 6 ay için yüzde 3,5 artı enflasyon farkı eklenecek. Ayrıca; Denge ödeneği 500 TL’den 750 TL’ye yükseltildi.

Yine aylık brüt çıplak ücretleri 3000 TL’nin altında olan işçilerin aylık brüt çıplak ücretleri 3000 TL’yi geçmemek üzere 90 TL/ay iyileştirme yapıldı.

Türkiye’nin bu günkü koşullarına göre, anlaşma hiç de fena bir görünmüyor.

Bize de “hayırlı olsun” demek düşer.

                                                                               ***

Hükümet ile Türk-İş arasındaki TİS görüşmeleri mutlu sonla bitse de, mutlu olmayan ve bugün Türkiye’de sayıları 12 milyonu bulan emekliler de Temmuz zammını merakla bekliyor.

Hükümet emeklilere ne kadar zam verecek?

İlk 6 ay yüzde 4, ikinci altı ay yüzde 3’lere alışık olan emekliler artık bu durumun değişmesi ve insanca yaşayabilecekleri bir ücret verilmesini bekliyor.

Türkiye’de bugün emeklilerin yüzde 80’i açlık ve yoksulluk sınırının çok altında yaşam mücadelesi veriyor.

Emeklilerin çoğu; çocukları iş bulamadıkları için torunlarını da bakmak zorunda.

Emeklilerin çoğu; kırmızı eti kurban bayramlarında görüyor.

Emeklilerin çoğu; tatil yapamıyor. Yaz boyunca köylerine giderek kışlık sebze, meyve ve diğer gereksinimlerini köylerden karşılıyor.

Emeklilerin çoğu; aldıkları maaşlarla ay sonunu bile getiremiyor.

Emeklilerin çoğu; yeterli beslenemiyor.

Emeklilerin çoğu; asgari ücretin de en az 200 TL altında maaş alıyor.

Emeklilerin çoğu; marketlerden değil, Pazar yerlerinden alış veriş yapıyor onu da akşam saatlerinde pazara giderek artık ürünleri ucuza almayı tercih ediyor.

Emeklilerin çoğu; parasızlıktan sosyal aktivitelere katılamıyor.

Emeklilerin çoğu; asgari ücretin de altında aldıkları maaşlar yetmeyince, simit satıyor, tezgahtarlık yapıyor, ayakkabı boyacılığı yapıyor, inşaatlarda çalışıyor.

Emeklilerin çoğu; çocuklarını okutmak veya çocuğunu evlendirmek için bankalardan kredi çekmiş, maaşın 3’de 2’si kredilere kesiliyor.

Emeklilerin çoğu; kirada oturuyor.

Emeklilerin çoğu; bir lira daha az harcadığında bunu kar sayıyor.

Açlık ve yoksulluk sınırının altında yaşam mücadelesi veren emeklilerin sorunları yıllardır çok konuşulmasına rağmen, bir türlü çözüme kavuşamıyor.

Siyasetçiler, seçim dönemlerinde emekliler için bin bir türlü vaatler verse de, emeklileri Avrupa emeklisi gibi yaşatacaklarını söyleseler de seçim bittiğinde, koltuklara oturulduğunda bir anda unutuluyor emekli vatandaş.

Bugün Türkiye’deki 12 milyon emekli yatarak emekli olmadı illaki, bu insanlar da devletin her hangi bir kurumunda veya özel sektörlerde 25-30 yıl çalışmış devlete vergisini, sigorta primini ödemiş ve emekli olmuş insanlar.

Bu insanları görmezden gelmek, onları açlık ve yoksulluğa mahkum etmek, onların düzenli beslenmelerine engel olacak, onların da çocuklarını ve torunlarını rahatça bakabilecek bur hayat standına kavuşturmak öncelikle siyasi iktidarın ana meselesi olmalı.

Emeklilere yüzdelik ve seyyanen zamlarla değil. Onların yaşam standardını yükseltecek, sağlıklı yaşamlarını devam ettirebilecek, ekonomik olarak mutlu edecek bir düzenleme getirilmelidir.