Zonguldak’ta siyasetçilerin en kolay yaptığı iş; “şu binayı yakmak lazım, yerine daha modern bir bina yapılabilir veya şehrin önünü açmak lazım” gibi klişe sözleri yıllardır duyuyoruz.

Hangi siyasetçinin, milletvekilinin, Belediye başkanının,   hangi kurumun, hangi iş insanın söz açıldığında Fevkani köprüsü ile ilgili düşüncelerini ezberledik, biliyoruz.

Bu zamana kadar çok kişi Fevkani köprüsü ile ilgili konuştu, fikir üretti, bunların çoğu da gazete sayfalarında veya gazetelerin internetlerinde var zaten.

Ben de, gerek köşe yazılarımda, gerekse haberlerimde köprü ile ilgili defalarca yazı yazdım, aklımca fikir üretmeye, öneri sunmaya çalışmaya çalıştım.

Fevkani köprüsü ile ilgili 16 Aralık 2016’da köprünün inşaatında henüz 16 yaşında olan kaynakçı olarak çalışan Bilal Aykın ile yine İnanış Gazetesi’nde röportaj yapmıştım.

Bilal Aykın şöyle diyordu o röportajda;

“Bu köprüde öyle metal yorgunluğu falan aramasınlar. Köprüyü siyasete alet ediyorlar ama benim önerilerimi yerine getirsinler, bu köprü 100 sene daha çalışır. Muhakkak her sene bakım yapılmalıdır. Biraz masraflı olur ama her sene bakım yapılmalıdır.” demiş ve şu hatırlatmayı yapmıştı;  “Elbette Zonguldak kent merkezinin içine yapılan 5 ayaklı ahtapot köprü ekonomik ömrünü de tamamlamış olabilir ama benim bildiğim yıllarca bu köprüde her hangi bir iyileştirme-güçlendirme de yapıldığını hatırlamıyorum” diyerek, köprünün yıkılmadan önce iyi bir bakıma ihtiyacının olduğunu hatırlatmıştı.

Fevkani köprüsü; 1952 yılında Alman MAİG firmasının projesi ile kömür planlamasına uygun ilk imar planı 1953 yılında Mimar Asım Kömürcüoğlu tarafından hazırlanan ve bu karşılıklı planlamanın bir ürünü olarak 5 ayaklı Fevkani Köprüsü’ nün yapılması kararı 1953’de yer teslimi, 1955’te de köprünün bitiş tarihi olarak biliniyor.

Fevkani köprüsünü sadece araçların geçtiği bir köprü olarak da görmemekte fayda var.

Bu köprünün altında 200’ye yakın esnaf ticaret yapıyor.

Fevkani köprüsü ben çok iyi hatırlıyorum; her Belediye Başkanının da gündemindeydi.

Belediye başkanları “bu köprü yıkılması lazım” diyorlardı ama belediyenin altından kalkacağı bir durumda da değildi ve hem ekonomik, hem siyasi olarak cesaret de edemiyorlardı.

Yıkılması çok para ayrıca bu köprünün altında ticaret yapan esnaflara nerede yer bulacaksın o da ayrı bir sorun.

Önce köprünün altında ticaret yapan esnaflara yer bulacaksın ki, köprüyü yıkabilirsin.

Ayrıca; Fevkani köprüsü şehrin önünü tıkıyor, ancak şehir merkezinin geçmişte plansız yapılaşması sonucu köprünün altından geçen derenin de kentin önünü tıkaması ile alternatif çözüm konusunda da tıkanmalar yarattığı kesin.

Bu şehirde ilgili-ilgisiz herkes fikir üretiyor ama maalesef çözüm konusunda en zayıf noktamız.

Zonguldak Belediye başkanlarının da köprünün yıkılması konusunda fikir yürüttüğü ancak nasıl yıkılacağı, ne şekilde yıkılacağı, yıkıldıktan sonra ne gibi bir proje uygulayacakları konusunda fikir sahibi de yok, projede.

Sadece “Fevkani köprüsü yıkılsın” diyerek ucuz siyaset yapıldığı aşikar.

“Köprü yıkılsın-yıkılmalı” diyerek günü kurtarma politikası yapmak basit bir siyasi anlayış.

Çözüm üretmek, proje hazırlamak en önemlisi de köprünün yıkımına para bulmak daha da zor.

Duyduğuma göre; Zonguldak Belediyesi bazı firmalardan teklif aldığı kimisi 6 milyon fiyat verdiği, kimisi de hem para hem köprünün üzerinden çıkan demirleri alma gibi öneri sunduğunu duymuştum.

Bu köprüyü yıkmak o kadar maliyetli ki;

Hem çok para tutuyor.

Hem köprü altında faaliyet gösteren onlarca esnafı bir kenara atamazsınız.

O esnaflar, kent ekonomisine vergilerle katkı veriyor.

Belediyeye su parası, katı atık bedeli, çevre temizlik vergisi, tabela vergisi gibi vergiler ödüyor.

Köprünün yıkılması halinde bu kadar esnaf boşta kalacak, yeni bir yere taşınmak için yer ve bina sorunu var.

Yani sözün özü;

Siyasetçiler kolaycılığa kaçıyor, “yıkılsın” diyerek, topu Belediyeye atıyor.

Belediyenin o kadar ekonomik gücü var mı ki?

Benim önerim;

Defalarca yine bu köşeden Zonguldak’ın yıllardır kronik hale gelmiş sorunu Fevkani köprüsü değil.

Daralan trafiğe çözüm bulmak için çareler aranmalı.

Mesela;

Acılık’taki katlı otopark ihtiyaca cevap veremiyor.

Kentin her tarafı otopark oldu.

Kısa vadede katalı otopark projesi şehrin trafiğine çözüm olabilir.

“Yer yok” diyorlar.

Var kardeşim var.

Defalarca yazdım.

Hal binasının olduğu geniş alan 6-7 katlı otopark için çok ideal bir mevki.

“para yok” diyorlar.

Yap-İşlet-Devret modeli ne güne duruyor.

Bu modelle buraya çok iş insanı talip olur.

Yeter ki “Zonguldak’a güzel bir eser kazandıralım” hevesinde olunsun.

Para da bulunur, yer de bulunur her şey yapılır.

Yeter ki, niyet iyi olsun.