Ekonomik dalgalanma, dövizdeki artış, vergi, SGK primleri, elektrik, doğalgaz, kira ve maliyetlerin de artması ile küçük esnaf perişan bir hale geldi.

Bunun yanı sıra bir de büyük AVM ve marketlerin yaygınlaşması küçük esnafı daha da zora sokan etkenler.

Siftah yapmadan kepenk kapatan esnafları da biliyoruz.

Biz gazeteciler olarak esnafların temsilcisi Oda başkanlarına gidiyoruz, sıkıntılarını kamuoyuna duyurmak istiyoruz onlar da herkesten daha dertli.

“Ne dersek diyelim, kendimiz söylüyoruz, kendimiz dinliyoruz” diyor Oda başkanları.

Esnafın gelir durumu iyi olmayınca, onlar da doğal olarak aidatlarını toplayamıyorlar.

Birçok esnaf temsilcisi Oda’lar aynı dertlerden muztarip.

Bir söylüyorsun, bin ah işitiyorsun.

Odalar ağlama duvarına döndü adeta.

Büyük marketler, AVM’ler ve kurumsal firmalar şehir merkezlerinde olduğu gibi mahallelere bile marketler zincirleri sanki bakkal dükkanı açar gibi şube açarak, küçük esnafı bitirme operasyonları yapıyorlar sanki.

Büyük marketler vatandaşa göre iyi görünebilir.

Kredi kartlarıyla alış veriş yapma imkanı veriyorlar.

Ama bir de madalyonun diğer bir yüzüne bakmak lazım.

Eskiden gece yarısı bakkal amcayı yatağından kaldırıp bakkalı açtırıyorduk. Başımız ağrısa aspirin, gripin alıyorduk.

Paramız yoksa veresiye alış veriş yaptırıyorduk.

Şimdi mahallemizde bakkal amca kalmadı bile.

Gelişen teknoloji her zaman iyidir de, AVM’ler ve kurumsal firmaların hayatımıza girmesi de iyidir ama bir de küçük esnafı koruyup, kollamak gerekiyor.

Her harcamamızı kredi kartıyla yapıyoruz.

Ay sonu geldiğinde “kredi kartlarını nasıl ödeyeceğiz” diye kara kara düşünüyoruz.

Küçük esnafın durumu gerçekten çok kötü.

Borcunu borçla kapatıyor.

O insanlar da çocuk bakıyor, ev geçindiriyor.

Ayrıca;

O küçük esnaf devlete vergisini, SGK primlerini tam ve zamanında ödüyor.

Dükkan kirasını, işçi maaşını, elektrik, doğalgaz, su gibi temel giderlerini zamanında ödemek için çırpınıyor.

***

Zonguldak’ta da yüzlerce çeşitli meslek grubu küçük esnaf dükkanlarını kapatmamak için direniyor.

Mahallelerde bakkal dükkanı sayısı artık parmakla sayılır duruma geldi.

Terzi, ayakkabı tamircileri ve bazı meslek grupları da yok olma ile yüz yüze.

Eskiden takım elbise yetiştiremeyen terziler hazır giyim satan mağazalar çoğalınca onlar sadece pantolon paçası diker oldu.

Eskiden özenle yapılan ve kaliteli deriden yapılan ayakkabıların yerini şimdilerde ince deri ve kösele ayakkabıların tamirleri ile mesleklerini devam ettiriyorlar.

Ekonomik sıkıntı yüzünden birçok meslek sahibi esnaflar yanlarına çırak bile çalıştıramıyorlar.

Çünkü onlar kazandıklarını kendilerine bile yetiremiyorlar, çırak nasıl çalıştıracaklar.

Siyasi iktidarın artık buna bir çözüm bulması gerekiyor.

Küçük esnafı teşvik edecek yatırımlar yapması gerekiyor.

En azından küçük esnafın bankalara ve kooperatiflere olan borçlarının faizlerini silip, uzun vadeli bir yapılandırma yaparak destek olmalıdır.

Siyasi iktidar yüzünü büyük holding patronlarına, AVM ve marketler zincirlerine değil küçük esnafa dönmelidir.

Türkiye’de bugün vergi yüksek, SGK primleri yüksek, elektrik faturaları kabarık, maliyetler sürekli artıyor.

Küçük esnaf tamamen bitmeden, esnafın vahim olan durumunun düzeltilmesinde yarar olduğu düşüncesindeyim.

Siyasetçiler her seçim döneminde esnafı hatırlıyor, seçim bitince bir sonraki seçime kadar unutuyor.

Onlar her zaman hatırlanmak istiyor.