Sanayinin, ekonominin, siyasetin, sosyal yaşamın önemli kentlerindendi Zonguldak.
1990’lı yıllara kadar böyleydi. 
1991 Büyük madenci yürüyüşünün ardından 5 Nisan 1994 kararları uygulamaya geçti, “Zonguldak’ın fişini çektiler”, “ölüm fermanını” yazdılar.
TTK’yı daraltmakla başladılar. Alternatif yatırımlar yapmayıp, kenti nüfus olarak da düşürerek hem nüfus, hem sosyal manada da bu güzelim kentin çöküşünü hazırladılar.
Bir zamanlar Zonguldak nüfusu bir milyonun üzerindeydi, Zonguldak-Bartın-Karabük birdi, 9 milletvekilimiz vardı. 1991’de Mesut Yılmaz Bartın’ı, 1995’de Tansu Çiller Karabük’ü il yaptı. Nüfus birden bire 600 binlere geriledi, milletvekili sayısı da 5’e düşmüş oldu.
5 Nisan 1994 kararları ile TTK’da Re’sen emeklilik furyası ile kurumdaki işçi sayısı 9 bine düştü. 
Bir zamanlar emeğin başkenti diyorlardı Zonguldak için şimdi emeklinin başkenti diyorlar. 
TTK üzerinde oynanan oyunlar henüz bitmedi. 
TTK eski Genel Müdürü Burhan İnan emekli olalı 8 ay oldu ama yerine hala bir Genel Müdür atamadılar, TTK gibi bir kurum “vekil müdürle” yönetiliyor. 
2009’dan bu yana tek bir üretim işçisi bile alınmadı. Kömür üretimi yeterli derecede yapılamıyor. 
GMİS yöneticileri bas bas bağırıyor “TTK’ya işçi alın” diyor,  bu çığlığı duymazdan geliyorlar, sağıra yatıyorlar, 3 maymunu oynuyorlar. 
ÇATES’i özelleştirdiler, ELSAN olarak enerji üretimine devam ediyor, geçtiğimiz yıl 140 işçiyi işten çıkardılar. 
Bu sene de Eren Enerji’den işçi çıkarıyorlar. 
Enerji sektöründe de oyunlar oynanmaya başlanıyor. 
Rödevans saha işletmecilerinin sorunları henüz çözülmedi, özel işletmeciler kömür üretemiyor, bazıları kapandı, kapanmayanlar ayakta durmaya çalışıyor aylarca işçilerin maaşlarını ödeyemiyor. 
“Zonguldak’a modern bir hastane yapıyoruz” diye yola çıktılar, müteahhit hastanenin temelini attı, istinat duvarını yaptı iflas ettiğini söyleyip işi yarım bıraktı. Şimdi yeni bir hastane yeri için çırpınıyorlar.
Zonguldak-Ereğli, Zonguldak-Devrek duble yollar yıllarca bitirilemedi, bitenler de kar suyu ile birlikte derin çukurlar oluştu.
Zonguldak-Ereğli yolu Bayat köyünde 50 metre uzunluğundaki yeni yol çöktü. 
Yapılan yollar köstebek yuvası gibi ve kalitesiz.
Yapılan yollar müteahhit değiştirmekten, müteahhitlerin azizliğine uğramaktan tamamlanamadı. 
Zonguldak müteahhitlerden çektiği kadar hiç kimseden çekmedi.
Bu adamlar ihaleyi alırken ya fazla kırım yapıyor, ya da bu şehrin fiziki ve coğrafi yapısını analiz etmeden ihaleye giriyor.
Bir dönem AK Parti İl başkanlığı yapan Hamdi Uçar, Başbakan Binali Yıldırım’ın Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı yaptığında Zonguldak’a gelmiş, parti binasında yaptığı toplantıda  “Müteahhit faciaları yaşıyoruz” demişti. Binali Yıldırım’da Hamdi Uçar’a sert bir bakış atmıştı “neden böyle konuşuyorsun” dercesine. 
Ama Hamdi Uçar doğru söylemişti. 
Hakikaten de Zonguldak “müteahhit faciaları yaşayan” bir kent oldu. 
Zonguldak-Devrek, Zonguldak-Ereğli yollarının durumları ortada, yeni hastanenin durumu ortada. Mithatpaşa tüneli bile beklenildiği gibi süratli gitmiyor, böyle giderse 2023’e bile yetişmeyecek.
Nedir bu Zonguldak’ın talihsizliği.

***
Zonguldak’tan binlerce oy alıp Meclis’e gönderdiğimiz milletvekilleri Dorukan tünelini geçtiklerinde, Ankara’nın havasına kapılıp Zonguldak’ı unutuyorlar.
Bu şehirden 5 milletvekili seçilmiş ama hiç biri bir araya gelip “bu şehir için ne yapabiliriz” diye konuşmuyorlar. 
Zonguldak’ın derdi ile dertlenmiyorlar, sorunları çözüme kavuşturmak için kafa yormuyorlar. 
Facebook’ta ziyaretçi resimleri paylaşmayı hizmet olarak mı görüyorlar, ya da angarya işlerle mi günlerini geçiştiriyorlar.
Seçimle, senet günü çabuk gelip geçiyor. 
Bu milletvekilleri bırakın şehrin sorunlarına çare olmayı, Zonguldakspor’a bile yardım etmekten kaçıyorlar. 
Diğer şehirlerin milletvekillerine bakıyorum inanın imreniyorum. Başka şehirlerdeki milletvekilleri iktidar olsun, muhalefet olsun bir araya geliyor, konuşabiliyor, sorunları birlikte çözüyor ama bizimkiler maalesef bir araya gelemiyor, birbirlerinden kaçıyorlar. 
Yazık değil mi bu şehre.
Bu güzelim şehir Cumhuriyetin ilk şehri, bu şehirden Başbakan çıktı, Meclis Başkanı çıktı, onlarca Bakan ve partilerin üst düzey yöneticiliğini yapmış milletvekilleri çıktı. Hiç birinin “bu benim eserim” diyebileceği bir dikili ağaçları yok. 
Zonguldak insanı işsiz, 
Zonguldak insanı yatırıma aç, 
Zonguldak insanı mutlu ve geleceğe güvenle bakmak istiyor.