Zonguldak’ın nüfusu küçüldükçe, ekonomik daralma, yatırım ve istihdam alanları da küçülmeye devam etti.

Yıllar öncesinden övünç duyduğumuz bir söz vardı ve bu sözü her defasında yine hatırlıyoruz ve söylüyoruz; “Zonguldak bir zamanlar Türkiye’nin Almanya’sı”ydı.

“Zonguldak Türkiye’nin Almanya’sı” sıfatı kalktı, şimdilerde “Türkiye’nin en büyük köyü” sıfatını yakıştırılmaya çalışılıyor.

Bunda tabii ki geçmişin ve bu günün siyasetçileri, bürokrasisi, STK’ları dolayısıyla bu şehirde yaşayan, bu şehirde para kazanan, bu şehirden “milletvekili, başkan, müdür” payesini alan herkes sorumlu, herkes bu şehrin bu hale gelmesinde birinci derecede sorumlu ve suçlu.

Zonguldak geriye giderken, Zonguldak basını da Türkiye’nin hiçbir ilinde olmayan sayısal bakımdan fazla olan bir il haline geldi.

İl genelinde sayıları her geçen gün artan gazete olduğu biliniyor.

Tüm illerin yerel gazeteleri Zonguldak’taki gibi fazla değil ve bu gazetelerin hemen hepsi çok sayfalı, renkli ve nitelikli.

Zonguldak’ta maalesef 8 sayfa ve siyah beyaz.

Zonguldak Merkezde resmi ilan alan 5, haftalık olarak çıkanlar da 7-8 adet, 2 TV,  ilçelerden gelen ve burada ofisi olan bazı gazeteler ile yaygın basın temsilcileri ve ajans muhabirleri var.   

İl genelinde 70’in üzerinde gazete olduğu söyleniyor.

Özetle;

Zonguldak gazete konusunda Türkiye’nin en ön sırasında yer alıyor.

Zonguldak’ta çok gazete var ancak sahada gezen, haber toplayan, haber arayan muhabir sayısı 5-6’yı geçmiyor.  

Sahada gezen siyasileri, kurumları, STK’ları takip eden gazeteci sayısı az ancak bir kurum, bir siyasetçi kahvaltı veya yemekli basın toplantısı düzenlediğinde bir bakıyorsunuz 30-40 kişi o yemeğe-kahvaltıya katılıyor.

Bazılarını biz bile tanımıyoruz.

Sözü nereye getireceğim;

Zonguldak Belediye Başkanı Ömer Selim Alan geçen Cuma günü basınla sohbet mahiyetinde bir kahvaltı basın toplantısı düzenledi.

Bu kahvaltıya gelen gazetecileri saydım tam 41 kişi.

Başkan Alan açıklamasını yaptı, sohbete geçildi.

Laf lafı açarken, söz Zonguldak basınına geldi.

Başkan Alan zaten yıllardır Kızılay Kan Merkezi Müdürlüğü ve AK Parti’de yöneticilik yaptığı için tüm gazetecileri de çok iyi tanıyordu.

Samimi bir sohbette söz gazetecilik ile ilgili bir konuya gelince;  “siz zaten kendi içinizde anlaşamıyorsunuz, bir fotoğraf çekmek için birbirinizle kavga ediyorsunuz” ifadesini kullandı.

Belediye Başkanı Ömer Selim Alan’ın bu teşhisi gerçekten de çok doğruydu.

Bu durumdan tüm kurumlar, siyasetçiler ve STK’lar da rahatsızdı.

Zonguldak’ta gazete ve gazeteci sayısı fazla olabilir.

“Gazetecilik ucuz ve çok kolay yapılabilen, masrafsız, belgesiz bir meslek” olduğu için herkesin bu mesleği yapması da çok doğaldır.

Buna kimsenin itirazı yok.

Gazete ve gazeteci sayısı artınca kalite de düşüyor.

Gazetelerin yüzde 80’inde “kopyala-yapıştır haberciliği” yapılıyor. Bir muhabirin emek verdiği “haberi çalıp” gazetesinde yayınlıyor, bir de o haberi redakte etmeyip, o çaldığı haberdeki yanlışı da aynen kullanıyor.

Gazete ve gazeteci sayısı arttıkça, Zonguldak yerel basınında hem kalite düşüyor, hem gazetecilerin birbirlerine saygı, sevgi, mesleki dayanışma ortamından uzaklaşılıyor.

Belediye Başkanı Ömer Selim Alan, aynı zamanda bir doktor. Her hastalığa koyduğu teşhis gibi Zonguldak basınına da teşhisi tam koydu.

“Zonguldak basınının ve gazetecilerin bu hastalıktan kurtulması gerekiyor”, nasıl olacak onu bilemiyoruz.

Şunu çök iyi biliyorum ki;

Gazeteciler önce birbirlerine saygı gösterecek.

“Birbirlerinin haberlerini bile çalarken” hem o gazetecinin emeğine saygı duyacak, hem o haberin muhatabı kuruma saygı gösterecek.

“Gazeteci gitmediği, emek vermediği haberin altına kendi imzasını atmayacak”.

Facebook’tan kopyaladığı fotoğrafın altına hiçbir yorumunu katmadan, o fotoğrafın muhatabının görüş ve düşüncesini almadan haber yapıyorsa ona da imzasını atmayacak.

Gazetecilik; Yasama, Yürütme ve Yargı’dan 4. Kuvvet olma özelliğini kaybetme ile yüz yüze. Bu mesleğin artık saygınlığı da kalmadı.

En azından gazeteciler meslektaşlarına saygı göstermeli, birbirlerinin emeklerine saygı göstermeli.

Gazetecilik mesleği herkesi yapabileceği, ucuz bir meslek olabilir ama bu kadar da kaliteyi düşürmemekte fayda olacağını düşünüyorum.

Yanlış mı düşünüyorum.